القرآن الكریم.
نهج‌البلاغة.
ابن أبی الحدید، عبد الحمید بن هبة الله (۱۳٦۷ش). شرح نهج‌البلاغة. قم: موسسه اسماعیلیان.
ابن منظور، محمد بن مكرم (۱٤۰٥ق). لسان العرب. قم: آداب الحوزه.
امینی، عبدالحسین (۱٤۱٦ق). الغدیر. قم: مركز الغدیر للدراسات الاسلامیه.
بابايي والآخرون، علی اكبر (۱۳۷۹ش). روش‌شناسی تفسير قرآن. قم: پژوهشكده حوزه ودانشگاه.
بحراني، سيد‌هاشم (۱۳۳٤ش). البرهان فی تفسیر القرآن. قم: دار الكتب العلمیه.
بهلوان، منصور والآخرون (۱۳۹۲ش). مفهوم‌شناسی جری و انطباق وباطن قرآن بر اساس روایات مجلة سراج منیر.
جوادي آملي، عبدالله (۱۳۸۳). تفسير تسنيم. قم: اسرا.
حر عاملي، محمد بن حسن (۱٤۰۹ق). وسائل الشيعه. قم: آل بيت.
حسكانی، عبیدالله بن عبدالله (د. تأ). شواهد التنزيل لقواعد التفضيل. طهران: مؤسسة الطبع والنشر.
حسینی غیاثی، سیّد محمّدرضا (۱۳۸۳). انوار القرآن. قم: حماسه.
ذهبي، محمد حسين. (۱۳۹٦ق). التفسیر والمفسرون. بیروت: دار احیا التراث العربی.
راغب اصفهانی، حسین‌بن محمد (۱٤۱۲ق). المفردات فی غریب القرآن. تحقیق صفوان عدنان داودی. بیروت: دار العلم للملایین.
رضايي اصفهاني، محمد علی (۱۳۹۰ش). منطق التفسير قرآن. قم: جامعه المصطفی6العالمیه.
السبت، خالد (۱٤۲۱ق). قواعد التفسير جمعا ودراسة. القاهره: دار ابن عفان.
السيوطي، جلال الدين (۱٤۰٤ق). الدر المنثور. بیروت: دار الفكر.
شاكر، محمد كاظم (د. تأ). روش‌های تأویل قرآن. قم: نشر مكتب النشر الإسلامي.
______________ (۱۳۸۹ش). مباني وروش‌هاي تفسيري. قم: نشر المصطفی.
شوشتری، محمد تقی (۱۳۷٦ش). بهج الصباغة فی شرح نهج‌البلاغة. طهران: موسسه انتشارات امیركبیر.
شوشتری، نورالله (۱٤۰۹ق). احقاق الحق وازهاق الباطل. قم: مكتبة آیة الله مرعشی نجفی.
صبحی صالح (۱۳٦۸ش). نهج‌البلاغه. لامكان: موسسه دار الهجره.
صدوق، محمد بن علي (۱٤۰٥ق). كمال الدين وتمام النعمة. تصحيح علي اكبر غفاري. قم: موسسه النشر الاسلامي.
صفري، كوروش (۱۳۸۷ش). درآمدي بر معناشناسي. طهران: سوره مهر.
طباطبایی، سید محمد حسین (۱۳۸۸). قرآن در اسلام. قم: بوستان كتاب.
______________ (۱۳۷٤). المیزان فی تفسیر القرآن الكریم. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم. مكتب المنشورات الإسلامية.
______________ (۱٤۱۷ق). المیزان فی تفسیر القرآن الكریم. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
______________ (۱٤۱٦ق). البرهان فی تفسیر القرآن. طهران: مؤسسة بعثت.
طبرسي، احمد بن علي (۱٤۰۳ق). الاحتجاج علي اهل لجاج. مشهد: المرتضوي.
عبده، محمد (لاتا). شرح نهج‌البلاغه. القاهرة: مطبعه الاستقامه.
عياشي، محمد بن مسعود (۱۹۹۱م). تفسير عياشي. بیروت: موسسه بيروت اعلمي للمطبوعات.
فراهيدي، خليل بن احمد (۱٤۱۰ق). العين. الطبعة الثانية. قم: نشر هجرة.
كلینی، محمد بن يعقوب (۱۳٦۳). الكافي. طهران: دار الكتب الاسلاميه
مجلسی، محمد باقر (۱٤۰۳ق). بحار الانوار. بیروت: دار إحیاء التراث العربی. الطبعة الثانية.
______________ (۱۳٦۳). مراة العقول. طهران: دار الكتب الاسلامیه.
محمودی، محمدباقر (۱۳۷٦). نهج السعاده فی مستدرك نهج‌البلاغه. طهران: نشر وزارة الثقافة و الإرشاد الإسلامي.
مصطفوی، حسن (۱۳۷۱ش). التحقیق فی كلمات القرآن الكریم. الطبعة الأولى. طهران: وزارة الإرشاد الإسلامي.
معرفت، محمد‌هادي (۱۳۸۳). التفسير الاثري الجامع. قم: موسسه التمهيد.
مغنیه، محمد جواد (۱۳٥۸). فی ظلال نهج‌البلاغه. بیروت: دار العلم للملایین.
مكارم شیرازی، ناصر مع تعاون مجموعة من الفضلاء (۱۳۷۹ش). پیام قرآن. ج۱. شرح جامع نهج‌البلاغه. قم: دارالكتب الاسلامیه.
مكارم شیرازی، ناصر مع تعاون مجموعة من الفضلاء (۱۳۸۰ش). پیام قرآن. شرح جامع نهج‌البلاغه. قم: دارالكتب الاسلامیه.
مكارم شیرازی، ناصر مع تعاون مجموعة من الفضلاء (۱۳۸٥ش). پیام قرآن. شرح جامع نهج‌البلاغة. قم: دارالكتب الاسلامیه.
هاشمی خویی، میرزا حبیب الله (۱۳٥۸ش). منهاج البراعة فی شرح نهج‌البلاغه. طهران: المكتبه الاسلامیه.
سليمي زارع، مصطفي (۱۳۹۲). جايگاه روايات جري و تطبيق در فرآيند تفسير قرآن. فصلية پژوهش‌هاي قرآني. تنقيح: سید حجت جعفری. السنة۱۲. العدد۱. صص ۱۲٤ـ۱٤۱. مشهد: مكتب النشر الإسلامي لحوزه علميه قم (شعبه خراسان رضوي).
نفیسی، شادی (۱۳۹۲ش). مقاله جری و تطبیق از دیدگاه علامه طباطبایی. مجلة قرآن شناخت. السنة السادسة. العدد الثاني.
)