با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن علمی مطالعات نهج البلاغه ایران

نویسنده

.Associate Professor, Department of Philosophy and Islamic Theology, Payame Noor University

چکیده

The social ethics of believer in this paper is a collection of general rules that, in the context of human's relationship, as a actor selector creature and believer to Islam, is used by an institution called the community with an internal religious approach and the authority of Nahj al-Balaghah. In this approach, after expressing the criterion of moral norms governing the community of religious people in Nahj al-Balaghah, the pathology of religious ethics in the interaction and relationship of religious believers with social factors has been addressed.
Breaking the promise, disappointment, betrayal, oppression, bad-tempered, tattletale, flattery, tyranny, self-oblivion, lawlessness, ignorance and blindly imitation, and others are among the most important moral damages. One can get from the Nahj al-Balagha, a program in which general, practical and permanent rules for a religious man are drawn. Failure to comply with them will result in the loss of security and comfort and the dynamism of the community and endangers it. Principles such as following the valuable pattern of the Prophet Muhammad (PBUH) and the infallible Imams (PBUH), Righteousness and anti-false, rationality and simplicity of life, resurrection believability, and avoiding despotism.
 

کلیدواژه‌ها

القرآن الکریم.
نهج البلاغة.
آشوری، داریوش (۱۳۷٤). ثقافة العلوم الإنسانیة. طهران: نشر مرکز.
ابن أبی الحدید، عز الدین أبو حامد (۱۳۸٥). شرح نهج‌ البلاغة. تحقیق محمد أبو الفضل إبراهیم. مصر: دار إحیاء التراث العربی.
ابن مسکویه، أبو علی احمد بن محمد بن یعقوب (۱۴۱۱). تهذیب الاخلاق وتطهیر الاعراق. المقدمة: حسن تمیم. قم: نشر بیدار.
ابن میثم، میثم بن علی (۱۳٦۲). شرح نهج البلاغة ابن میثم. قم: مکتب التبلیغات الإسلامیة.
اسفندیاری، محمد (۱۳۸٤). الإشکایة الدینیة. قم: نشر صحیفه خرد.
تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد (۱۴۱۰). غرر الحکم ودرر الکلم. المصحح: سید مهدی رجائی. قم: دار الکتاب الإسلامی.
جوادی آملی، عبد الله (۱۳۷۲). الشریعة فی مرآة المعرفة. طهران: مرکز رجاء الثقافی للنشر.
دجاکام، علی (۱۳۷۷). التفکر الفلسفی الغربی من منظور مرتضی مطهری. طهران: المؤسسة اندیشه معاصر الثقافیة.
------. (۱۳۷۸). نسبیة المعرفة الدینیة فی أراء مطهری (ره) طهران: نشر قادر.
دشتی، محمد (۱۳۷۹). ترجمة نهج البلاغة. قم: مؤسسة مشهور للمطبوعات.
سجادی، سید جعفر (۱۳۷۳). ثقافُ الشریعة الإسلامیة. طهران: نشر جامعة طهران.
شیروانی، علی (۱۳۸٤). الأخلاق الإسلامیة وأسسها النظریة. قم: دار الفکر.
صبحی صالح (د. تا). نهج البلاغة. قم: مؤسسة دار الهجرة.
طباطبائی، محمد حسین (۱۳۸۲). تفسیر المیزان. قم: مکتب المنشورات الإسلامیة.
غرویان، محسن (۱۳۳۸). فلسفة الأخلاق من منظور الإسلام. قم: مؤسسة یمین الثقافیة.
فیض الإسلام، سید علی نقی (۱۳۷۹). ترجمة وشرح نهج البلاغة. طهران: فقیه.
کاشف الغطاء، هادی (د. تا). مستدرک نهج البلاغة. بیروت: مکتبة الاندلس.
لاهیجی، عبد الرزاق بن علی (۱۳۸۳). جوهر المراد. طهران: سایه.
المحمودی، محمد باقر (۱۳۹۷). نهج السعادة فی مستدرک نهج‌ البلاغة. بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
هورنای، آ. اس (۱۳۸۲). قاموس الأکسفورد. طهران: مؤسسة جهان دانش.