با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن علمی مطالعات نهج البلاغه ایران

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران

2 دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

3 فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشگاه لبنان، بیروت، لبنان

چکیده

اصطلاحات با تنوع علوم و هنرها متحول می‌شود؛ اما ممکن است از عصری به عصر دیگر یا از جامعه‌ای به جامعه دیگر متفاوت باشد، زمینه محیطی و فرهنگی نقش مهمی در ساخت اصطلاحات دارد و این در سخنان امام علی (ع) وسید حسن نصرالله مشهود است. این مقاله بر آن است تا با رویکرد ساختارگرایی تکوینی، انواع اصطلاح، ابعاد و ساخت آن‌را در سخنان سید حسن نصرالله و تأثیرپذیری آن از خطبه‌های امام علی (ع) مورد بررسی قرار دهد. این مقاله به دو بخش تقسیم می‌شود: در بخش اول به بررسی انواع اصطلاحات سیاسی و دینی و نظامی در خطبه‌های امام (ع) و سید حسن نصرالله می‌پردازیم؛ سپس در بخش دوم به بررسی ابعاد بیرونی اصطلاح با بررسی بُعد انسانی و بُعد اقناعی تأثیرگذار آن می‌پردازیم. پس از مطالعه این موضوع، این نتایج برای ما روشن می‌شود: بکارگیری اصطلاحات سیاسی در سخنرانی‌های امام علی (ع) و سید حسن نصرالله به‌خاطر پیوند اجزای سیاست با واقعیت زندگی که بخشی از زندگی اجتماعی عمومی می‌باشد گسترش یافته است. از همین‌رو بکارگیری اصطلاحات دینی در جهت‌دهی رفتار عملی انسان و تنظیم زندگی فردی و اجتماعی او در خطبه‌های امام (ع) و سید حسن نصرالله، به پیوند ارزش‌های دینی با مفاهیم قرآنی بازمی‌گرداند. اصطلاحات امام علی (ع) از ویژگی جامعیت و شمولیت بهره برده است؛ زیرا کل بشریت را به دور از فرقه‌گرایی و نژادپرستی تحت تأثیر قرار می دهد که باعث می‌شود انسان در کانون تفکر آنها باشد. اشباع به ارتقای سطح اقناع کمک می‌کند و از طریق تکرار در فرآیند تشویق پدیدار می‌شود؛ به طوری که هر فردی با آن احساس می‌کند که هدف گفتار است، این شمولیت نیز در سخنرانی‌های سید حسن نصرالله وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

القرآن الکریم
نهج البلاغة، (٢٠٠٦م)، أعدّه وأخرج مصادره مهدي بحر العلوم، بيروت، دار الزهراء للطباعة والنشر والتوزيع.
ابن فارس، (لا تا)، مقياس اللغة، تحقيق وضبط عبد السلام هارون، بیروت، دار الفكر.
ابن منظور، (1996م)، لسان العرب، بيروت، دار صادر.
الإصفهاني، الراغب، (1404ه)، مفردات غريب القرآن، قم، دفتر نشر الكتاب.
 أمهاوش، محمد، (2010م)، قضایا المصطلح في النقد الإسلامي الحدیث، عالم الکتب الحدیثة للنشر والتوزیع، إربد، الأردن، ط 1.
البستاني، بطرس، (1987م)، محيط المحيط، قاموس مطوّل للغة العربيّة، بيروت، مكتبة لبنان.
بوحسن، أحمد، (1989م)، «مدخل إلى علم المصطلح ونقد النقد العربيّ الحديث»، الفكر العربي المعاصر، بيروت، مركز الإنماء القومي، العدد 60-61، صص 83-90.
بومزبر، الطاهر، (2007م)، التواصل اللساني والشعرية، بيروت- الدار العربية للعلوم، ط ١.
الجرجاني، أبو الحسن، (1986م)، التعريفات، بغداد، دار الشؤون الثقافيّة العامّة.
الحنفي، عبد المنعم، (2000م)، المعجم الشامل لمصطلحات الفلسفة، القاهرة، مكتبة مدبولي، ط ٣.
الخطابي، (1976م)، المثل السائر - بيان إعجاز القرآن، مصر، دار المعارف، ط 3.
الخطيب، أحمد شفيق، (1993م)، حول توحيد المصطلحات العلميّة من محاضرات مجمّع اللغة العربيّة في مؤتمره ٥٩، القاهرة.
الخلایلة، محمد خلیل، (2006م)، المصطلح البلاغي في معاهد التنصیص علی شواهد التلخیص لعبد الرحیم العباسي، عالم الکتب الحدیثة، إربد، الأردن، ط1.
زيتون، علي، (2007م)، عاشوراء وخطاب المقاومة الإسلاميّة، بيروت، معهد المعارف الحكميّة، ط١.
شاهين، توفيق محمد، (1980م)، علم اللغة العام، أم القرى للطباعة والنشر، مصر، ط١.
شنان، قویدر، (2018م)، «اللسانیات ودورها في إنتاج المصطلح النقدي» مجلة العمدة في اللسانیات وتحلیل الخطاب، الجزائر، المجلد 2، العدد 1، صص 97-104.
طه، عبد الرحمن، (1984م)، في أصول الحوار وتحديد علم الكلام، المغرب، الدار البيضاء، ط ١.
عبد الرؤوف، يحيى، (1992م)، جبر الاصطلاح مصادره ومشاكله وطرائق توليده، مجلّة اللسان العربي، ع ٣٦.
ماجد، أحمد، (2007م)، الخطاب عند السيّد حسن نصر الله، بیروت، معهد المعارف الحكميّة.
مکارم شيرازي، ناصر، (2007م)، الأمثل في تفسير كتاب الله المنزل، بیروت، منشورات مؤسّسة الأعلمي للمطبوعات.
نصر الله، السید حسن، (1998م)، فصل الخطاب، سلسلة من مواقف السيّد حسن نصر الله، بیروت، دار الثقافة الإسلاميّة، ط١.
 
الموقع الإلکتروني
https://www.almanar.com.lb/10782312