نوع المستند : المجلة العلمية البحوثية

المؤلفون

1 استادیار گروه علوم قرآن وحدیث، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

2 مدرس، قسم الشریعة الإسلامية بجامعة بیام نور، طهران، إیران

المستخلص

یُعدّ التعریف بشروح نهج‌البلاغة من خلال المناهج والاتجاهات المختلفة وسیلةً للوصول إلی أفضل طرق شرح نهج‌البلاغة. والقضیة الأساسیة التي یبحث عنها هذا البحث، هي التعریف بطریقة شرح علي بن ناصر السرخسي في شرحه «أعلام نهج‌البلاغة». یتطرق هذا الشرح في مجلد واحد، إلی معاني المفردات والألفاظ المشكلة والغریبة في كلمات الإمام أمیر المؤمنین  لیقوم بإیضاحها وشرحها مستفیدًا من آراء اللغویین والآیات القرآنیة والأحادیث النبویة وأشعار العرب. كما أنه خلال شرحه الموسوم بسمة الاختصار یستفید من الآیات والروایات النبویة ویناقش القضیة المهدویة والشعر والأحداث التاریخیة والفلسفیة- الكلامیة كذلك یعتني في شرحه بنسخ نهج‌البلاغة الأخری وبتعلیقات السید الرضي والشروح السابقة. السرخسي لم یذكر جمیع عبارات نهج‌البلاغة في شرحه بل یقتصر علی العبارة التي ینوي شرحها. كما أنه وبسبب جنوحه ومقدرته علی تبیین القضایا اللغویة والصرف والنحو والبلاغة، نجد أن هذه الجوانب تطغی علی سائرالقضایا ویأخذ أسلوبه في الشرح صبغة أدبیة. یهدف هذا البحث باستخدام المنهج الوصفي أن یدرس منهج السرخسيّ في شرحه كلام الإمام أمیر المؤمنیین @في كتاب نهج‌البلاغة.
الكلمات المفتاحیة: تبیین منهج شروح- نهج‌البلاغة- أعلام نهج‌البلاغة- الشرح اللغوي-الأدبي علي بن ناصر السرخسي

الكلمات الرئيسية

عنوان المقالة [Persian]

روش‌شناسی شرح اعلام‌ نهج‌البلاغه «علی ‌بن ‌ناصر سرخسی»

المؤلفون [Persian]

  • رضا حاجیان حسین آبادی 1
  • ناصر صادقیان 2

1 أستاذ مساعد في قسم العلوم القرانیة والحديث بجامعة بيام نور،طهران، إيران

2 مربی ، گروه معارف اسلامی، دانشگاه پیام نور ، تهران ایران

المستخلص [Persian]

معرفی وشناساندن شروح نهج‌البلاغه با روش­ها ورویكردهای مختلف برای دستیابی به بهترین روش در شرح نهج‌البلاغه می­باشد. مسأله اصلی این نوشتار شناسایی شیوه شرح­نگاری علی بن ناصر سرخسی در شرح اعلام نهج­البلاغه است. شرح اعلام نهج‌البلاغه در یك جلد معانی واژگان والفاظ مشكل سخنان حضرت ­علیعلیه­السلام را با استفاده از نظر لغویان، آیات قرآن، احادیث نبوی واشعار عرب تبیین كرده است. شرحی موجز كه با استفاده از آیات قرآن وروایات پیامبرصلی­الله­علیه­وآله، توجه به مباحث مهدویت، شعر، بیان وقایع تاریخی ومباحث فلسفی ـ كلامی نگاشته شده است. علاوه برآن به نُسَخ دیگر نهج­­البلاغه وتعلیقه­های سیدرضی در شرح توجه شده، همچنین شارح از شروح قبل از خود به خوبی استفاده كرده است. سرخسی تمام عبارات نهج‌البلاغه را در متن شرح نیاورده وفقط عباراتی كه در صدد شرح آنها بوده را ذكر كرده است. اطلاعات وتلاش­های شارح در مباحث لغوی، صرف ونحو وبلاغت وتوجه خاص به آن جنبه­ها، شرحی لغوي وادبي را به وجود آورده به طوری­كه ديگر ويژگي­ها را تحت­ا­­لشّعاع قرار داده وتوجه وكاربست دیگر موضوعات در راستای بهره­گیری وتبیین واژگان بوده است. این مقاله به روش توصیفی به بررسی روش سرخسی در تبیین وشرح كلام حضرت علی(ع) در نهج­البلاغه می­پردازد.

الكلمات الرئيسية [Persian]

  • روش‌شناسی شروح
  • نهج‌البلاغه
  • أعلام نهج‌البلاغه
  • شرح لغوی- ادبی
  • علی بن ناصر سرخسی
القرآن الكریم
آغابزرك الطهراني، محمد محسن (۱۳۸۹). الذریعة إلی تصانیف الشیعة. الطبعة الثانیة. بیروت: دار‏الاضواء.
ابن‏‏ أبی‏ الحدید، عزّالدین أبوحامد (۱۳۳۷). شرح ‏نهج‏البلاغه. المصحح: محمد أبوالفضل إبراهیم. قم: المكتبة العامة لآیة الله المرعشي النجفي.
ابن‏‏ بطريق، يحيى‏ بن الحسن (۱٤۰۷). عمدة عيون صحاح الأخبار في مناقب إمام الأبرار. قم: جماعة‏ المدرسين مؤسسة النشر الاسلامي‏.
الأمینی ‏النجفي، عبدالحسین (۱٤۰۳). الغدیر فی الكتاب والسنه. بیروت: دارالكتاب العربی.
الأنصاري القمي، الحسن (۱۳۸۰). «فخر رازی ومكاتبته مع أحد الحكماء المعاصرین له». مجلة المعارف. آذر-اسفند، الرقم ۳ ص۲٦-۱۰.
 
 
البروجردي، مصطفی وعليّ الصدرایي الخویي (۱۳۸٦). موسوعة الإمام عليعلیه‏السلام: شروح نهج‌البلاغة. تحت إشراف: علي أكبر رشاد. الطبعة الرابعة. طهران: معهد الثقافة والفكر الإسلامي. المجلد۱۲.
البیهقي، ظهیرالدین ابوالحسن علی‏‏بن‏زید (فرید خراسان) (۱٤۰۹). معارج نهج‌ البلاغه. المصحح: محمد تقي دانش‏ بجوه. قم: المكتبة العامة لآیة المرعشي النجفي.
البیهقي ‏الكیذري، قطب‏‏الدین محمد بن الحسین (۱۳۷٥). حدائق‏ الحقائق فی شرح نهج‏البلاغة. المصحح: عزیزالله العطاردي. قم: مؤسسة نهج‌البلاغه ومنشورات عطارد.
الجارم، علي. مصطفی أمین (۱٤۱۰). البلاغة الواضحة مع دلیل البلاغة الواضحة. قم: موسسه البعثة.
جورج جرداق (۱۳۷۳). جزء من جمالیات نهج‌البلاغة. ترجمة: محمدرضا الأنصاري. طهران: كانون انتشارات محمدی.
حاجیان حسین‏آبادی، رضا. دلشادتهرانی، مصطفی (۱۳۹٤). منهجیة أبي الحسن البیهقی في شرح معارج نهج‏البلاغه. مجلتا دراسة المنهجیة الدینیة. السنة الثانیة، الرقم الثاني. صص ۳٤-۱۳.
السرخسی، علی ‏بن ‏ناصر (۱۳۷۳). أعلام نهج‏البلاغة. المصحح: عزیزالله العطاردي. طهران: مصلحة الطباعة والنشر التابعة لوزارة الثقافة والإرشاد الإسلامي ومنشورات عطارد.
صادقي، زهرا؛ جیكاره، مینا (۱۳۹٦). علاقات تناص حكم نهج‌البلاغة بالآیات القرآنیة. المجلة المتخصصة بدراسة القرآن وحدیث السفینة «خاصة بمعرفة نصوص كتب الإمامیة».السنة الرابعة، الرقم ٥٦،  صص ۲٥-۹.
السید الرضی (۱٤۰٤). نهج‌البلاغه. تحقیق: صبحی‏صالح. قم: دارالهجرة.
عطاردی، عزیزالله (۱۳۷۳). علماء خراسان ونهج‌البلاغه. طهران: عطارد.
قطب الراوندی، سعید بن هبه‏الله (۱۳٦٤). منهاج‏البراعة فی‏شرح نهج‏البلاغة. تصحیح: السید عبداللطیف الكوهكمري. قم: المكتبة العامة لآیة الله المرعشي النجفي.
الكنتوری، اعجاز حسین بن محمدقلی (بی‏تا). كشف‏ الحجب والاستار عن الاسماء والاسفار. قم: مكتبة آیة الله المرعشي.
مسعودی، عبدالهادی (۱۳۸۹). درسنامه فقه‏‏الحدیث. قم: منظمة الطباعة والنشر دار الحدیث.
ناصح، علی‏احمد (۱۳۹۲).التفسیر اللغوي والأدبي للقرآن الكریم من خلال روایات المعصومین (ع). دراسات أدبیة قرآنیة، الرقم الأول. صص۹۲-۱۷۹.
النظري، جلیل (۱۳۸۱). سید صدرالدین الحسیني وكتبه. مجلة العلوم الاجتماعیة والإنسانیة بجامعة شیراز، الدورة السابعة، الرقم ۳٤. صص ۱۲۸-۱۱۹.
الهاشمی، السید أحمد (۱۹٤۰). جواهرالبلاغه. مصر: مطبعة الاعتماد. الطبعة العاشرة.
 
المصادر الإنترنتية:
الأنصاري القمي،الحسن (۱۳۸۹). صدرالدین السرخسي وتهافة الفلاسفة. مأخوذ من:
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ، (۱۳۸۹). نهج البلاغه بیم الزیدیة في إیران والیمن.
مأخوذ من:
الأنصاري‏القمي، الحسن. نهج‌البلاغة بین الزیدیة (۱۳۸٦). مأخوذ من: